| |
Πάνω από τ’ αφρισμένα κύματα,
της Οδύσσειας θάλασσας,
πετούν πεινασμένοι γλάροι,
νεκρά σχεδόν, νηστικά αισθήματα.
Ακολουθούν καράβια φαντάσματα,
χαμένα στην ομίχλη,
με πυξίδες ανάποδες,
με πανιά, μπαλωμένα μεταξωτά υφάσματα.
Απ’ των καπεταναίων τα λερωμένα χέρια,
τρέφονται, μπουκιές αλμυρή αγάπη.
Νερό γλυφό τους ξεδιψά, σε χαμένα νησιά του χάρτη.
Σ’ αυτά προσωρινά, όμοια τους βρίσκουν ταίρια.
Της Ερεσού η παραλία η πλατιά, η Γοργόνα Παναγιά, πότε θα φανούν;
Ν’ ακούν το τραγούδι της Σαπφούς, τον λόγιο Μυριβήλη,
και με φιλί, γλυκό κρασί στα χείλη,
σιγά, σιγά, να μάθουν να ξεχνούν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
