| Έγινε θρύψαλα η χαρά
σπασμένο ανθοδοχείο
σαν πέταξες με δύναμη
το πέτρινό σου αντίο.
Ρεφ.
Κι έγινε η αγάπη μας
τοπίο στην ομίχλη
και το ρολόι της καρδιάς
ώρα μηδέν μου δείχνει.
Κι έγινε η αγάπη μας
τοπίο στην ομίχλη
έφυγες νύχτα έρωτα
χωρίς ν αφήσεις ίχνη.
Έγινε θρύψαλα η χαρά
σαν τάσι(βάζο) κρυσταλένιο
και μακριά φτερούγισες
πουλί παραδεισένιο.
Ρεφ.το ίδιο.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|