~ Εφυγα ~
11-09-2006 @ 16:05 | Αχ! πόσες φορές το σκέφτηκα...... | |
μπρουχίτα
11-09-2006 @ 16:25 | τι γράφεις, βρε 0 Rh - ? ::smile.::
ταυτίστηκα με το ποίημα σου
και δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική...
σε ευχαριστώ γι αυτό που διάβασα.. ::smile.:: | |
MARGARITA
11-09-2006 @ 16:36 | Η γραφή του Ρέζους....... ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΚαΤερίνη
11-09-2006 @ 16:55 | χμ.... ::rol.:: σαν να έχεις δίκιο!! ::yes.:: | |
0 Rh -
11-09-2006 @ 17:13 | ::smile.:: σας ευχαριστώ πολύ... | |
επισκέπτης
12-09-2006 @ 06:01 | μου αρέσει πολύ όπως γράφεις...
να στο πω (σκέφτηκα)
μήπως και γράφεις πιο συχνά
::rol.:: ::rol.:: | |
Άθη Λ.
12-09-2006 @ 06:08 | κάπως έτσι είναι, αρκετές φορές... μακάρι να μην ήταν! καλημέρα σου ::smile.:: | |
agrampeli
12-09-2006 @ 08:04 | ::smile.:: | |
BonnieJo
12-09-2006 @ 08:30 | Ο φόβος της απώλειας καμιά φορά γίνεται αιτία για την παραίτηση από το όνειρο.Καμιά φορά είναι έτσι όπως το λες, δεν αξίζει όμως πάντα μιά μάχη ή ένας ολόκληρος πόλεμος; Ακόμα και στις θανατικές καταδίκες δίνονται χάρες | |
MAKHS KAURISMAKHS
12-09-2006 @ 09:55 | ο φυσικός θάνατος όμως είναι σίγουρα χειρότερος ::rol.:: | |
justawoman
12-09-2006 @ 10:26 | κι εγώ έκλαψα
άρχισα να μετρώ
τις αγάπες που χάθηκαν
πριν καν γεννηθούν
και
δεν είχα άλλα
δάχτυλα | |
0 Rh -
12-09-2006 @ 15:28 | σας ευχαριστώ που περάσατε... | |
Αμάλθεια
19-11-2012 @ 22:09 | όλα σου έχουν από αυτό το κάτι.. | |
 |
