| Μεσούσης της άνοιξης…
Το γλυκοχάραμα της αυγής λάμπει…
Ο ήλιος ανεβαίνει μιαν οργιά ψηλά…
Η δροσιά της βραδιάς σκορπιέται τριγύρω…
Στον ουρανό έχει βγει ένα ολοφέγγαρο…
Αλλά ο δρόμος είναι έρημος…
Κι εκείνη…
Παραμένει μια θιασώτρια του έρωτα…
Έχει καρφώσει στα μαλλιά της ένα τριαντάφυλλο…
Η φαντασία της τρέμει…
Πλήττει και σιωπά, καθώς την πνίγει η μοναξιά της…
Μόλις όμως παρατηρεί τη «Ματωμένη Καρδιά»
που άρχισε ν΄ ανθίζει σε μια σκιερή γωνιά του κήπου της,
το χαμόγελο ζωγραφίζεται στα χείλη της…
Μεσούσης της άνοιξης…
…………………………
( Άσχετο:
Είναι καλό να ΄σαι ψηλός
αλλά όχι από μυαλό …ψιλός…)
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|