| |
Είμασταν κι οι δυο βυθισμένοι
Εσύ στις σκέψεις σου,
Ή και σε κάποιον έρωτα,δεν ξέρω
Εγώ ήμουν βυθισμένος σε σενα
Όχι στα μάτια σου,γενικά
Ημουν βυθισμένος στην σκέψη σου
Και όταν το δάκρυ σου άρχισε να κυλά
Το δικό μου δάκρυ είχε ήδη στάξει
Και άφησε ένα σημάδι όταν έπεσε
Όχι στο πάτωμα
Στα βάθη μου
Εκεί είχα κρυμμένα τριαντάφυλλα
Για να μυρίζει όμορφα η ψυχή μου
Όταν κάποια στιγμή θα την έβλεπες
Να σε χαιρετά
Και εκεί άφησε το σημάδι του το δάκρυ
Σ ένα ρόδο πάνω
Το βαψε μαύρο
Και ήταν χίλια κόκκινα
Και ένα μαύρο
Χάρισα σε σενα τα κόκκινα
Να θυμάσαι πως σ αγάπησα
Κράτησα για μένα το μαύρο
Να θυμάμαι πως ποτέ
Δεν θα είσαι δική μου
Και να θυμάμαι και το δάκρυ
Που έσταξε όταν ήμαστε βυθυσμένοι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
