| |
Είναι ο Θεός κι η θέα, από την ίδια ρίζα,
μαζί κι η τηλεθέαση, μαζί κι ο θεατής,
μα όλα αυτά δεν έχουνε κοινή, πια, ερμηνεία,
ας δούμε τη σημαίνανε μια άλλη εποχή
Θεόν σήμαινε κίνηση, πορεία, όπως ο ήλιος,
που η πρώτη είναι θέαση, που ο άνθρωπος κοιτά,
κι η θέα έγινε κείμενο κι είναι αυτό που βλέπω,
τα ορατά και υλικά που αυτά, κινούνται αργά.
Ο θεατής το πρόσωπο που θέα απολαμβάνει,
όπου αυτή η κίνηση, επάνω του επιδρά,
όπου του δίνει εναύσματα ή και τον συν-μορφώνει,
ψυχαγωγεί με νόημα, που βλέπεις στωικά.
Τώρα η τηλεθέαση είν’ άλλη ιστορία,
είναι αυτή η κίνηση που μας ακολουθεί,
πόσοι πολλοί τους είδανε, όσο περνά η μέρα,
όσο αυτή η «κίνηση» διδάσκει ή προκαλεί.
Γιατί δεν έχει θέαση μπροστά σε μια οθόνη,
αυτή είν’ τηλεθέαση και νούμερα μετρά,
σε ποσοστά της εκατό, τη μετατρέπουν όλοι,
και δείχνει πόσοι απ' το κοινό, δε ζουν πραγματικά.
Και ο Θεός ατάραχος στέκει στην εποχή μας,
αυτός που φτιάχνει κίνηση, που όλα τα κινεί,
και επιλέγει ακλόνητος να μείνει εκεί που πρέπει,
για να αφήσει στους θνητούς, την κάθε επιλογή.
Σημείωση στα Γράμματα εδώ είναι το Θήτα,
στα πνευματώδη γράμματα το όγδοο στη σειρά,
κύκλος στη μέση με γραμμή, για την ισορροπία,
οδοντικό το τέχνασμα που φτιάχνει τη λαλιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
