| Άνεμος αλήτης βοσκός,
μπιστικός του εγώ πιστός,
τα σκορπισμένα ερίφια του μαζεύω.
Ποιος καθορίζει τι ΄ ναι λύπη, τι’ ναι χαρά;
Όταν ψαρεύεις σε θολά νερά,
τι δόλωμα θα δολώσεις, δεν έχει σημασία.
Κάποτε, μ΄ αγάλματα μιλούσα.
νερά ποταμών, απάλευτα, πίσω γυρνούσα.
Τα πρώτα ψυχή και μιλιά απέκτησαν,
τα δεύτερα, παραδομένο, με κατέκτησαν.
Εδώ που μ’ έριξε η ζωή,
μισός στεριά, μισός νησί,
το υπόλοιπο θα ζήσω.
Αντέστε ψάξτε παλιοί καιροί,
γιατί ,της νύχτας την πιο σκοτεινή στιγμή,
άπλετο φως με λούζει.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|