| Τη μία φταίει ο Ερμής
Την άλλη φταίει ο Δίας
Κι εγώ είμαι στα πρόθυρα
Μιας κάποιας αηδίας...
Για όσα μας συμβαίνουνε
Πάντα ο άλλος φταίει
Σαν καίγεται ο κώλος μας
Τον έχουμε σαν.. σπρέϋ...
Πονάνε οι παραδοχές
Πόσες φορές το είπα
Μα πέταξαν τα λόγια μου
Μέσα στη μαύρη τρύπα...
Ζηλεύουμε τον γείτονα
Μα κάνουμε την πάπια
Κι οι τύψεις μας σερβίρονται
Κάθε βραδιά.. με χάπια...
Ο φθόνος και η πονηριά
.. Θανάσιμα αμαρτήματα
Το γράφουνε οι Ποιητές
Κι υψώνουν αναστήματα...
Κάνε κουμάντο μόνος σου
Αν έχεις τα αρχίδια
Κράτα αξιοπρέπεια
Στης ζήσης τα σανίδια...
Γιατί κι εκείνα είναι τρωτά
Τα λιώνει το σαράκι
Σαν έχουνε αφεντικό
Δειλό.. δίχως μεράκι...
Θέλει η ζωή μας δύναμη
Και όχι παραιτήσεις
Από καθέναν θάνατο
Νεκρούς να αναστήσεις...
29-5-2021
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|