| ενα κουβαρι το μυαλο μου
σίδερο αναμμένο το κορμί
ξημερώνει
από πού ν 'αρχίσω
πόσο τσιγάρα ακόμα
Σάββατο ,αρχές καλοκαιριού
Ιούνης μήνας
όλο το βράδυ έβρεχε
μα δεν κατάφερε την δίψα μου να σβήσει
θέλω να χτυπήσει την πόρτα μου ο Μπουκόφσκι
μαζύ του να'χει όμορφα κορίτσια
μα και μόνος του να ρθεί
ίσως είναι καλύτερα
ίσως καταφέρω για σένα να του μιλήσω
θέλω να ρθει κι ο Σουρούνης
ξέρει αυτός από αλητεία
ξέρει από ανθρωπιά
έτσι οι τρείς μας να πάρουμε τον δρόμο
για το σπίτι του Γιώργου Κάτου
την χαρά της συνάντησης να μοιραστούμε
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|