| |
Ηθελα τόσο να σε δω, πριν η στιγμή πεθάνει.
Μα στην λησμονιά αποκοιμήθηκε, να ξεχαστεί, να γιάνει.
Γιναν χρόνια οι στιγμες και γέμισαν με χιονια οι σκέψεις, οι χαρές.
Ξεφτισαν τα λόγια στου μυαλό μου τις στοές.
Αποκοιμήθηκε ο ήχος τους στην αγκαλιά του χθες.
Tην σιωπή αγάπησα ,γιατί θα ήτανε πάντοτε δική μου.
Και ναι αυτή η κατάρα μου, είναι και η ευχή μου.
Μες στη σιγή ταξίδεψα, ψάχνοντας για εσένα.,
μα κόλλησα σε βήματα, δειλά , ξεθωριασμενα.
Και ήθελα τόσα να σου πω μα τα κράτησα για μένα, να ζουνε σαν σκιές σε καδρα ξεχασμένα.
Και ήθελα τόσο να σε βρω μας στο όνειρο μου, μα ήπιες από της λήθης το νερό και ξέχασες, μικρό μου.
Μες στο όνειρο μου
Στέφη Καββαδά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
