|
Ένα αντίο χρειάστηκε για να πεθάνω ακόμη μια φορά
ήταν Δεκέμβρης μήνας ,μέρα βροχερή ,
είπες “είμαι εγώ για τέτοια;....” κίνηση απελπισίας
σαν τα χυμένα μαλλιά στο πρόσωπο σου .
Πέρασαν δέκα χρόνια
από εκείνο το κρύο πρωινό
το σώμα σου ξεχάστηκε όχι η ψυχή σου.
Το μυστηριώδες παραλήρημα των σκέψεων
σε οδήγησε στην καταστροφή κι ακολούθησα κι εγώ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|