| |
| | Ροδόσταμο, αναμνήσεις |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, σκέψεις κι` άλλες σκέψεις, να μου είστε καλά. | | |
Σαν τα φεγγάρια σου διαβούν
δε σου γελά ο καθρέφτης,
οι ρυτιδούλες θα μιλούν
σημάδια, αφήνει ο κλέφτης.
Τις νύχτες σου αναπολείς
έρωτες, πάθη, αγιάσματα
με τον εαυτό σου τα μιλείς
μέχρι και τα χαράματα.
Δεν έχεις πια να απολογηθείς
νιότη, δεν την ζηλεύεις
είσαι στο τέλος διαδρομής
ζωή, δεν την ξοδεύεις.
Έρχεται ο έρωτας συχνά
ποτέ δεν σε ξεχνάει
κι` όσο υπάρχουν δειλινά
θύμησες! σε κερνάει.
Θα νοσταλγήσεις, θα γελάς
κάνεις τον απολογισμό σου,
ψυχή νέα, πάντα αγαπάς
όμορφο που ειν το βιος σου.
Χίλιες ήταν οι μέρες σου
κι` είχαν αγάπη προίκα,
της πίστης, ειν οι βέρες σου
Ιθάκη, λες την βρήκα.
Έχεις μεστώσει, δεν πονάς
μετράς τα κεκτημένα
μαργαριτάρια τα φοράς
φωνή, έχει το καθένα.
Τη ματαιότητα θωρείς
την έχεις πια ξορκίσει
σου` δωσε η ζωή να χαρείς
ροδόσταμο αναμνήσεις.
Και προχωράς σοφότερη
δεν ψάχνεις πια τις λύσεις
και νιώθεις ομορφότερη
αξιώθεις ν` αγαπήσεις!!
Ο δρόμος ήταν η χαρά
σου έδωσε τ` αστέρια
τα χέρια κράτα καθαρά
κι` ευχήσου περιστέρια
Όσο γερνάς να τα κοιτάς
λευκό να έχει η πλάση,
στο θεό σου να μιλάς,
κρίνα, να την σκεπάσει
9-6-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
 |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
