| |
Αφιερώνω εις τον Ήλιο αυτές τις λέξεις,
σ’ αυτό το θείων, που ‘ναι σε περιφορά,
σ’ αυτή την πύρινη την σφαίρα, που ως μάζα,
μας περιστρέφει και επιβάλει μια φορά.
Είθε το φως, αυτού, να μας ζεσταίνει,
και να προσφέρει θέαση κι ανταμοιβή,
Είθε να λάμπει και το δρόμο να φωτίζει,
η ανθρωπότητα να μείνει ζωντανή.
Για να διδάξει ανθρωπιά και ευημερία,
όπως διδάσκει ένα άνθος ομορφιά,
να εξημερώσει τα δικά της τα θηρία,
και να παντρέψει λογική με την καρδιά.
Είθε τη λάμψη στο φεγγάρι να χαρίζει,
κι ας κρατάει μια αθέατη πλευρά,
να μας θυμίζει, πως το φως, όπως η γνώση,
σα σε δυο δάδες, μεταφέρουν τη φωτιά,
να μας θυμίζει, πως το φως, όπως η γνώση,
όταν το δίνεις, δε στερείσαι αγαθά!
Ήλιε χλωμέ μα όμορφε, κέρνα ζωή και γνώση,
μείνε εσύ πάντα παρόν, το κάτι να βιώσει,
γίνε μονάδα μέτρησης, φτιάξε τις εποχές,
και φώτισε για να φανούν του κόσμου οι αρετές
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
