| |
Σε είχα ξεχάσει πολύ και λυπάμαι
που πάλι μπροστά μου σε βλέπω ξανά
Σε είχα ξεχάσει πολύ μα φοβάμαι
Πως πάλι θα πλήξεις την δόλια καρδιά
Τα χρόνια που φύγαν μου πήραν τη νιότη
Μα εσένα σ΄ αφήσαν χωρίς αμυχή
Τα χρόνια που φύγαν με σκέπασαν σκότη
Μα εσένα σε’ λούσαν με λάμψη χρυσή
Εσένα σε θρέψαν με γάλα και μέλι
Μα εμένα με κάψαν του Άδη φωτιές
Εσένα σε πλένουν ολόλευκοι αγγέλοι
Μα εμένα με γλύφουν ανθρώπων οχιές
Σε είχα ξεχάσει πολύ μα θυμάμαι
Πως ήσουνα πάντα χλωμή σαν θεά
Σε είχα ξεχάσει μα πια δεν φοβάμαι
Τι άλλο να πάθει μια άδεια καρδιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
