| |
Έπου θεώ...
Ολύμπια κραυγή στα στήθη σου φωλιάζει
Αρματωμένος της λήθης το μαχαίρι σου φορτώσαν
Φονεύσαν τάχα τη σιωπή...μα στο αίμα σου
δεμένη η ελευθερία
Ε Λ Λ Α Δ Α
Γόρδιος δεσμός φωτός
Δε κόβεται, δε λύεται
Αγρίμι δικαιoσύνης
στη ράχη τα φτερά
ΝΙΚΗ της Ελπίδας
Ελλάδα μπλε λωτός
ψυχής κατάρτι
βροντοφωνάζει λευτεριά
στην πανανθρώπινη σημαία,
τον Έλλην Λόγο
που καρδιά μετρά του Αιγαίου τα κύματα
με Κιβωτό τις λέξεις.
Στου χρόνου τις σπηλιές ..
εκεί που φως χαράσσει ουρανούς
το θάρρος των γενναίων ασπίδα είναι της μάχης
σαν ηχώ που ξεγεννάει τις πληγές
Στα σπλάχνα των αιώνων
Σημαδεμένη μήτρα των Δελφών
Ομφαλός της γης και των μουσώνων
Ιερές εκχυμώσεις στις ανιχνεύσεις του Σύμπαντος
γνώθι μαθών
Ηττώ υπέρ δικαίου
κράζει στα στενά του ορίζοντα η Αδελφοσύνη,
η αφή που πάλλεται στην Απολλώνια στίξη
και το ένδυμα σκίζεται στη μέση,
γδέρνει η περόνη τη σάρκα της φωτιάς σαν το ιερό το χώμα η ανάσα του Ηνίοχου
πατήσει.
Οι ρίζες σου στον ουρανό
εκει η Θεία καταγωΓΗ σου...
Θυμήσου
ΕΠΟΥ ΘΕΩ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
