|
Τ` ατσάλια και τα σίδερα
που βγήκαν απ` της γης τα σπλάχνα
μ` αίμα και μόχθο και ιδρώτα
του πεινασμένου εργάτη,
αξίνες δεν τα κάμανε κι` υνιά
να οργώσουνε τη γη
να δώσει ο μόχθος τους καρπούς
κι` ο ιδρώτας τους λουλούδια.
Τ` ατσάλια και τα σίδερα
τα λιώσαν
οι κακούργοι
στου μίσους το υψικάμινο
και μας τα κάμανε καρφιά
καρφιά για να καρφώσουνε
τον κόσμο, πέρα ως πέρα
καρφιά στο γέροντα γονιό
καρφιά στην άρρωστη μητέρα
καρφιά στη κούνια του παιδιού
που ήτανε μ` όνειρα γεμάτη,
καρφιά στη μοίρα των λαών
καρφιά και στη καρδιά του εργάτη.
Και τα καρφώσανε τα χέρια
που θα ομορφαίναν τη ζωή,
τα χέρια, που κακό δεν κάνουν,
τα εργατικά τα τίμια χέρια,
τα χέρια αυτά που δεν θ` αργήσουν
για των κακούργων την καρδιά
και τα καρφιά τους να τροχίσουν
και να τα κάμουνε μαχαίρια.
...........Φώτης Αγγουλές
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|