| |
I
Δυαδικότητα και παλινδρόμηση
έννοιες που γεννούν ισορροπία
και αναπόφευκτα τη δημιουργία.
Ο Ουρανός και η Γαία
γέννησαν παιδιά Θεούς
δε χρειάζεται μεγαλύτερη απόδειξη
ότι οι Θεοί ήρθαν από τον ουρανό
εκτός από τον υποχθόνιο Ποσειδώνα.
Πάντα υπάρχει ένα “Εκτός”.
II
Σαν μεταλλική μελωδία
από σύναξη δορυφόρων και πλανητών
σαν δραπέτης δορυφόρος του Δία
με παράξενη μελωδία.
III
Σ' αυτή την ακανόνιστη κοιλάδα του σύμπαντος
σύννεφα αστερισμών έκαναν χώρο
να περάσει ο δικός μας Ήλιος αντάμα με τα παιδιά του.
Ήρθαν και στάθηκαν εδώ σ' αυτό το μοναδικό ξέφωτο
να διανύσουν τον άχρονο χρόνο τους μ' ατέρμονες
αρμονικές περιστροφές και κύκλους .
Το φθόνο του δείχνει ο γαλαξίας μερικές φορές
και στέλνει ξένα σώματα που ανοίγουν πληγές.
IV
Αναζητώντας σ' ένα βιβλίο
την αρχή της αβεβαιότητας
διαπίστωσα πόσα πολλά ακόμη
μπορώ και πρέπει να μάθω .
Στην ανάγνωση προσπάθησα να ενώσω
τους αριθμούς του εγκεφάλου από τη μια
και του σώματος από την άλλη .
Ανάμεσά τους υπάρχει το άπειρο .
Οι ρυθμοί του εγκεφάλου και του σώματος
αποπροσανατολισμένοι αναζητούν συντονισμό.
V
Ο Θεός έπαιξε στα ζάρια το σύμπαν
και κέρδισε ακόμη ένα σύμπαν
που απομακρύνεται.
VI
Εσύ αέναο ουράνιο στερέωμα
με τ' ανυπολόγιστα ουράνια σώματα
με κόσμους γεμάτους θαύματα
με μια τάξη αδιατάρακτη,
φώτισε την αγαπημένη μου να μετανιώσει.
VII
Αυτό που κυκλοφορεί στους δρόμους
είναι το παρόν και το μέλλον
το παρελθόν εκπροσωπείται από τα φαντάσματα
κι εγώ τις νύχτες μένω ξάγρυπνος,
αφουγκράζομαι την ενδοεπικοινωνία των άστρων.
Ο ουρανός και το νερό της θάλασσας
είναι η ελπίδα μας.
VIII
Την παντελή αδιαφορία των άστρων
για τα τεκταινόμενα επί της Γης
αδυνατώ να ερμηνεύσω.
IX
Κορυφαία ατυχία να χτίζεις ένα καταφύγιο
για να σωθείς
από ένα ενδεχόμενο πυρηνικό όλεθρο
και να πέσει πάνω σ' αυτό ένας μετεωρίτης.
X
Κάθε μικρή μαύρη πέτρα ή μεγάλη που βρίσκεται
στον παγετώνα του αρκτικού κύκλου
ή στην ανταρκτική
είναι βέβαιο ότι είναι ένας μετεωρίτης .
XI
Η αντίληψη του χώρου και του χρόνου
είναι προσωπική υπόθεση του καθενός.
Εικόνες ,αναμνήσεις ,εμπειρίες και
αναμνήσεις είναι μέσα μας καθώς κι ο κόσμος μας.
XII
Κανείς δεν πέφτει έξω
από το χωρικά πεπερασμένο σύμπαν
ούτε ξεφεύγει από το αέναο χρονικό του περιθώριο,
θα υπάρχει πάντοτε ένας Αρμαγεδδών
σε κάθε εφιάλτη του που θα τον συγκρατεί.
ΧΙΙΙ
Το δαχτυλίδι των χιλίων πεντακοσίων
περιστρεφόμενων ματιών
στον ουρανό του γαλάζιου πλανήτη
λάμπει σαν περιδέραιο διαμαντιών
και τροφοδοτεί τις σκοτεινές συνειδήσεις
και τα συμφέροντα.
XIV
Ο θόλος πάνω μου είναι αρκετός
να καταλάβω την απεραντοσύνη τ' ουρανού.
Πως να δαμάσω την έκσταση που νιώθω
βλέποντας τ' ολόγιομο φεγγάρι της άνοιξης;
XV
Χάθηκες μικρό μου αστέρι
έγινες άστατος κομήτης.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
