| |
Πίκρα, ζήλια και φαρμάκια
στην αγάπη δίνεις
ένα σπίτι κλείνεις
μάζεψα τα μπογαλάκια
πάω σ’ άλλην αγκαλιά.
Βρήκα δύναμη και θάρρος
άνοιξα την πόρτα
άλλαξα την ρότα
πίσω πέταξα το βάρος
πήγα σ’ άλλην αγκαλιά.
Όταν ήμουν στο πλευρό σου
μ’ είχες δεδομένο
ρούχο διπλωμένο
τώρα μόνο στ’ όνειρο σου
βλέπεις την αγκάλη μου.
Τώρα κλαις και μαραζώνεις
που ‘φυγε το τρένο
μ’ έβλεπες σαν ξένο
τ’ άδικο μη μου φορτώνεις
ξέχνα την αγκάλη μου.
Λίρα κάλπικη κρατούσα
χρόνια μες στην τσέπη
χρόνια στον καθρέφτη
ψεύτικα χαμογελούσα
που ήμουν στην αγκάλη σου.
Το βαρέθηκα το ψέμα
και τις υποσχέσεις
και δεν θα μπορέσεις
με το λάγνο σου το βλέμμα
να ‘ρθω στην αγκάλη σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
