Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 το Τερας και η Πενταμορφη
 
Δεν θαβεται το διαχρονικο
Και το διεκδικουν πολλα κεφαλια..
Ερημην ξεφυτρωνουν πανω του
Μα κατω απο ολες τις φωνες
Ριζωνει η θεοπνευστη


Οταν καταδιωκεται η ζωη
Το οξυμωρο και ορμεμφυτο
Και σταματας να σαλευεις..
Στον καλπασμο της λασπης
Βυθισμενος στον πρωτο λακκο
Μπρος σου ωσαν ιεροφαντης

Την κολαση καταλαβαινεις..
Στην νεκρικη σιγη λουσμενος
Με το ψυχος της αβυσσου
Βγαινεις, στεγνωνει, σπαει
Η απαθεια που σκεπασε την ανθρωπια, σου
Με την σκονη των παραμυθιων..




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Οσελότος
29-06-2021 @ 15:58
Cuuuult https://www.youtube.com/watch?v=GZqfH1LQEOQ
με τον καυσωνα στο σπιτι οσο να ναι , δροσιζει καλα !
**Ηώς**
30-06-2021 @ 10:18
Δεν ξέρω αν η σκλαβιά ήταν τελικά το ζητούμενο σε τρικυμισμένες ψυχές, που θαρρείς η Λογοτεχνία τους αρνήθηκε παραμυθία καί φωτισμό, κι αυτοί απολαμβάνουν την κάθοδο στο πνευματικό σκοτάδι.
Ξέρω μόνο πως η θανή τελειώνει με ...ήττα ! (ενός φίλου το ρηθέν )
καλημέρα

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο