| |
Τις αξημέρωτες νυχτιές στην σκέψη μου σε βάζω
και σε φαντάζομαι πουλί, να με φτεροκοπάς
φεγγάρι κάνω το κορμί πάνω του σε ανεβάζω
και ψάχνω με δυό λέξεις σου να λες πως μ’ αγαπάς
πανέμορφα που κύκλωναν νεράϊδες το χορό μου
κάνοντας άγια μουσική της νύχτας τη βοή
Αχ! να ’τανε αληθινό ετούτο τ’ όνειρό μου
για σένανε θα έδινα όλη μου τη ζωή
Τις αξημέρωτες νυχτιές, που χάνονται οι φίλοι
όλο το βιος μου θα ‘δινα δίπλα σου να βρεθώ.
Αχ! Θε’ μου αν με φίλαγες με τ’ άλικα σου χείλη
για μιά στιγμή θα μ’ έκανες να ξαναγεννηθώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
