| |
Δίψασα χθες το δειλινό,
μα τα ποτάμια στη πλάση,
μου είπαν, στέρεψαν καιρό
κι` ειν τσίγκινο το τάσι.
Είδα στα ουράνια γκρίζο
κι έψαχνα χρώμα θαλασσί,
μου είπαν, μην ελπίζω
τέλειωσε του θεού κρασί.
Έψαξα ένα στάχυ χρυσαφί
ένα ρόδι στη ροδιά,
είπαν, πως έχουν ξεραθεί
κι` είπα θεέ μου, τα παιδιά.!!
Έψαξα να` βρω θάλασσα
να μπω να εξαγνιστώ
κι` είπα, ζωή δεν χάλασα,
άλλων καρφί κρατώ.
Περπάτησα στις ξερολιθιές
κι` έψαχνα μια πηγή,
αγκάθια γύρω και οχιές
να` χω πάντα πληγή.
Περπάτησα το χάραμα
να φωνάξω. Ξημερώνει!
μια χαρακιά γι` αντάλλαγμα
στου κόσμου τούτου σκόνη.
Έγδαρα χέρια και ψυχή
στης γης συρματοπλέγματα,
είχα γροθιά για προσευχή
σπαθιά, είχα, για στέμματα.
Θ` ανοίξω απόψε μια πηγή
στα μαύρα λιθάρια το δείλι
δυόσμο να έχω για ευχή
κι` όσο, μου σβήνουν το καντήλι.
Θα πιώ νερό στις ξέρες
μέσα στα βάτα, στις οχιές.
Ξημερώνει, θαρ` θουν μέρες,
να βουίζουν οι πηγές.
Αδαμοπούλου Γεωργία
2-7-2021
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
