| |
Ι
Πως πέρασε η ζωή μας
ζώντας όντας αλλοπαρμένοι;
Ταξιδεύαμε σε σκοτεινά προάστια του νου
χαράματα χωρίς σαγήνη
με τη πικρή γεύση του χωρισμού
στο στόμα αφημένη.
II
DNA
Από παλιά βαρβαρική φυλή κρατά
η δική μου γενιά
αποφάνθηκε αναξιόπιστη οργάνωση
ανθρωπολογικού και φυλετικού ελέγχου .
Ασιατική νομαδική φυλή
οι πρόγονοι μου σε βάθος χιλιάδων χρόνων,
σκέφτηκα γιατί να μην είναι η κρίση τους αληθινή;
Αφού ο τόπος των παππούδων μου είναι ο Πόντος
σταυροδρόμι πολλών λαών ,
πολλών φυλών από βορρά ανατολή και δύση.
Παρατηρώ τις προτιμήσεις και τη συμπεριφορά μου
σαν σαμάνος φέρομαι πολλές φορές
κι άλλοτε σαν περιφερόμενος τροβαδούρος
λυράρης ραψωδός από τόπο σε τόπο,
ιππέας πολεμιστής ακόλουθος μεγάλου στρατηλάτη,
γυρνώντας στους δρόμους της ζωής
κουβαλώντας μόνιμα μια αθεράπευτη πληγή
στα βάθη της καρδιάς.
III
Πολλές φορές αναρωτήθηκα ποιο το νόημα της ζωής ,
της δικής μου ζωής,
τι είναι σημαντικό και τι ασήμαντο
απάντησα ακόμη δεν έλαβα
κι εξακολουθώ να πορεύομαι ακόμη
στις σημαντικές κι ασήμαντες διαδρομές της.
IV
Όταν βλέπω φωτογραφίες που έκανα κατά το παρελθόν θλίβομαι .
Ο φακός της φωτογραφικής μηχανής μου κατέγραψε
ανθρώπους ,τοπία και νεκρές φύσεις.
Τα τοπία και οι νεκρές φύσεις για χρόνια πολλά έμειναν ίδια
ανέγγιχτες από το πέρασμα του χρόνου
αντίθετα οι άνθρωποι άλλαξαν δεν είναι ίδιοι.
V
Στην έρημο ακούγεται μόνο ο άνεμος που σχηματίζει αμμόλοφους.
Στο έρημο πολικό λευκό τοπίο ακούγεται ο παγωμένος άνεμος.
Στο θάλαμο ενός νοσοκομείου η βαριά πονεμένη ανάσα
ενός ετοιμοθάνατου άντρα που μετρά με δέος
τους τελευταίους χτύπους της καρδιάς του πριν σταματήσει να λειτουργεί.
Σιωπή κυριαρχεί όταν λείπει ο άνεμος και οι παλμοί της καρδιάς.
VΙ
Το πάρκο με το κάρουζελ είναι ήρεμο
κρέμονται μόνο οι αλυσίδες χωρίς αλογάκια
κουνιούνται απαλά από τον αέρα
μουσική από μεταλλικούς ήχους ακούγεται.
Ποιος απελευθέρωσε τ' αλογάκια;
Μήπως δραπέτευσαν από την πληκτική μονότονη περιστροφή τους
ή ζήλεψαν τη δόξα του Πήγασου;
VII
Τα μάτια κουράζονται από την καθημερινή ρουτίνα
θέλουν αλλαγές και τη χαρά τους πάντα εκδηλώνουν με τη λάμψη τους.
VIII
Ηλίανθοι
Η ζωή μας είναι βουτηγμένη μέσα στους ιούς και τους εμβολιασμούς.
Η κληρονομιά των σφαλμάτων μεγάλη .
Το σκοτάδι άφθονο ,οι κραυγές και οι λυγμοί πολλοί
και στο τέλος μας περιμένει ο αιμοδιψής θάνατος
χωρίς κραυγές ,λυγμούς χωρίς οίκτο.
Τα κυπαρίσσια θα γείρουν πάνω στους τάφους από το βάρος της θλίψης
νικημένα κι αυτά από τον μαύρο ίσκιο με την κόσα στον ώμο.
Τάφοι ξερικοί χωρίς πράσινο με μαρμαρόπετρες ,επίτηδες στρωμένα,
πόσο θα ομόρφυναν αν ήταν με ηλίανθους φυτεμένα;
Η ζωή μας είναι ένας μοναχικός περιπλανώμενος διαβάτης
με εφιάλτες στη θέση των ονείρων γεμάτη με χαμένες ψευδαισθήσεις
με κοντά καυτά καλοκαίρια και μακρείς κρύους χειμώνες
λίγες φορές μας δροσίζει η ανοιξιάτικη αύρα .
IX
Το κακό δεν ηρεμεί ποτέ.
Περιστρέφεται συνεχώς όπως η γη γύρω από τον εαυτό της.
Στο διάβα του θερίζει τα πάντα.
Σεισμοί ,ηφαίστεια,θεομηνίες ,θαλασσοταραχές
παρασέρνονται ολόκληρα νησιά
και στη μέση ο ανίσχυρος άνθρωπος ατάραχος
ευρισκόμενος σε απόγνωση εκλιπαρεί τα στοιχεία της φύσης
να τιθασεύσουν τη μήνη τους.
Δεν τον τρομάζουν τα στοιχεία της φύσης
αλλά η μανία των εξολοθρευτών που καταδυναστεύουν τον κόσμο,
μονάχα αυτοί τον τρομάζουν.
Με όπλα τους την πείνα ,τη δίψα ,τις επιδημίες και τους ιούς
παραβαίνοντας νόμους αρχέγονους και ιερούς
θέλουν να ορίζουν τις τύχες των άμοιρων εθνών
των άμοιρων ανθρώπων και των τριών κόσμων.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
