| |
Θλίβομαι
όταν βλέπω
πουλιά ταριχευμένα, ζώα βαλσαμωμένα
πουλιά μέσα σε κλουβιά ανθρώπους κλεισμένους σε κελιά
ψεύτικα άνθη σε τάφους ακουμπισμένα
όταν ακούω
λέξεις παγιδευμένες σε ανούσιες θεωρίες
όταν βλέπω
το άδικο να θριαμβεύει στην αιώνια μάχη του καλού με το κακό
τον πλούτο τον λαών να βρίσκεται μακριά από εκεί που ανήκει
την υγεία των λαών να είναι εμπορεύσιμο είδος,
θλίβομαι
για τα μεγαλειώδη σύμβολα του πλούτου και τις επιρροής,
τις τράπεζες και τις εκκλησίες,
θλίβομαι
όταν βλέπω ελληνικές αρχαιότητες στα μουσεία του κόσμου
άβολα τοποθετημένες σε τόπους μακρινούς και ξένους
σαν ξεριζωμένοι πρόσφυγες η Αφροδίτη η Νίκη
τα μάρμαρα του Παρθενώνα και τόσα ακόμη που τελειωμό δεν έχουν.
Θλίβομαι
όταν βλέπω
άρρωστα παιδιά στου πόνου το κρεβάτι,
ανήμπορα παιδιά σε αμαξίδια που η ζωή τους γίνεται συντρίμμια.
Θλίβομαι
όταν βλέπω
άξιους αλλά φτωχούς νέους ανήμπορους να καταξιωθούν.
Θλίβομαι όταν βλέπω το άδικο να γίνεται δίκαιο
και η φτώχεια να καταδυναστεύει τον κόσμο ολάκερο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
