| |
Θα ‘ρθει ξανά το πρωί
Πώς η αγάπη μας γίνεται μίσος
κι ο έρωτας μοιάζει πληγή,
και πώς κάθε σίγουρο γίνεται ίσως
κι η νύχτα σχολάει την αυγή ;
Πώς ένας ήλιος φωτίζει τα πάντα
ζεσταίνει την πλάση στη γη,
μα όμως το νέφος να παίρνει αβάντα
σκορπώντας χιονιά και βροχή ;
.......
Μα όμως η μήνις του είναι χαμένη..
που πάντα θα ’ρθεί το πρωί,
κι ο ήλιος γοργά την χαρά θ’ ανασταίνει,
με δίψα να δίνει ζωή….
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
