|
| Η οδός της Σωτηρίας | | | Βάζω το Εγώ για όριο κι ορίζεις το Εσύ,
έτσι ώστε κάπου στα μισά, να υπάρξει το μαζί,
ανάμεσα στα πρέπει μου και στις δικές σου ανάγκες,
λαθρεπιβάτες στ’ όνειρο, στου έρωτα τους χάρτες.
Είναι αθάνατος χρησμός, πως μ΄ έρωτα θα ζήσεις,
αλλιώς βιώνεις την ζωή, όταν θα αγαπήσεις,
είναι σα να προσπέρασες, χρόνια φιλοσοφίας,
και πια αποκτάς μια οπτική, της καθαρής ουσίας.
Αλλάζει η ταχύτητα, ο χρόνος μ’ άλλη αξία,
όταν γευτείς τον έρωτα, αλλάζει ισορροπία,
μοιάζει με δρόμο του φωτός, μα τίποτα δε βλέπεις,
απ’ την πολλή τη λάμψη του, το δρόμο δε διαλέγεις.
Μαύρα γυαλιά φορώ εγώ, το δρόμο να ορίσω,
δε θέλω πια να τυφλωθώ, μα να κατανοήσω,
γιατί δεν είναι ο έρωτας, παιχνίδι εφηβείας,
είναι ο δρόμος της καρδιάς, οδός της σωτηρίας.
Αν δε διαλέξεις το που πας, παράλογα το κρίνεις,
κι όταν συμβούν τα ανάλογα, να μην το κατακρίνεις,
πάντα στο δρόμο του έρωτα κάτι μπορείς να αλλάξεις,
εσένα να διδάξεις και μέσα σου να φτιάξεις.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες | | |
|
malkon64 13-07-2021 @ 17:04 | Θαυμάσιο .................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | Αγιοβλασιτης 13-07-2021 @ 17:38 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | zari.kardias 14-07-2021 @ 23:47 | ,,,,,ανάμεσα στα πρέπει μου και στις δικές σου ανάγκες,
λαθρεπιβάτες στ’ όνειρο, στου έρωτα τους χάρτες.
Τόσο όμορφα γραμμένο!!! ::love.:: ::theos.::
.....είναι σα να προσπέρασες, χρόνια φιλοσοφίας,
και πια αποκτάς μια οπτική, της καθαρής ουσίας.
::hug.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|