| |
Στην προσφυγογειτωνιά
που μεγάλωσα
βλέμμα δίχως παγωνιά
δεν αντάμωσα.
Μαύρη παιδική ζωή
φτώχια μάγκα μου
δεν την ξέραν οι θεοί
την παράγκα μου.
Κάθε σπίτι ίδια μοίρα
με σταυρούς σε ονόματα
ίδια πίκρα, ίδια αρμύρα
σε ψυχές και στόματα.
Με το χέρι στην καρδιά
πάντα ευχόμουνα
νά μην ξαναδούμε πια
προσφυγόπουλα.
Μα οι ευχές κι' οι προσευχές
εξατμίστηκαν
κι' οι εφιάλτες με κραυγές
αναστήθηκαν
Κατακόκκινο το κύμα
στο Αιγαίο χαράματα
πάλι αίμα, πόνος, κρίμα
και μανάδων κλάματα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
