| Μια ευχή
Της μοναξιάς μου η προσμονή
μοιάζει με έρημο που ψάχνει την βροχή
των ονείρων μου τ ασίγαστο καράβι
δεν φοβάται τα ταξίδια που χαράζει
Της ψυχής μου η μονότονη ηχώ
αναζητά πιστής αγάπης τον παλμό
να ξαναχτίσει σ έναν κήπο φωτεινό
της ευτυχίας τ ανεκτίμητο αγαθό
Αυτό τ αστέρι εκεί ψηλά στον ουρανό
π’ ακολουθεί ίσια τροχιά προς το κενό
στέκομαι και το κοιτάζω
και μια ευχή στα σιωπηλά εκφράζω
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|