| Αλμύρα είχε το κορμί σου,
στην άμμο, ένα καυτό σημάδι,
κομμένη ανάσα η πνοή σου
και ένα φιλί, κόκκινο χάδι.
Ένα χρυσό στάχυ τ` Αλωνάρη
και ένα κοχύλι στα μαλλιά
τα κύματα είχες δοξάρι
και την πλανεύτρα αγκαλιά.
Γυμνή στα δέκα εννιά ,
σπουδή, στον έρωτα θυσία,
καυτά φιλιά ζωγραφιστά,
η πιο ακριβή αθανασία.
Με χρυσάφι στολισμένη
σαν λατρεύουν οι ψυχές
κι` είναι η άμμος κολλημένη
στης ηδονής, τις προσευχές.
Θύμησες....χρόνια, ακριβές
με ανεξίτηλο μελάνι
τ` άρωμα στις ακρογιαλιές,
κόκκινα ρόδα, ένα στεφάνι.
Μελωμένη νιότη, χρυσό κύμα
οι ακριβότερες θύμησες,
ασημί μπρισίμι νήμα
μην πεις, πόσα πεθύμησες.
Σκορπάει η άμμος μάτια μου
έρχεται και βραδιάζει.
Θα λες, ήταν παλάτια μου
στολίδια από τοπάζι.
Αδαμοπούλου Γεωργία
19-7-2021
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|