| |
| | Σαν γνωρίσεις τον Λουντέμη......ε |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, τελικά ότι αγαπώ το βάζω στο χαρτί , τα βιβλία μου είναι το μόνο πράγμα που δεν το δίνω, τα λατρεύω, σας ευχαριστώ. | | |
Της ζωής μου τα βιβλία
τα κοιτώ καθώς βραδιάζει
κάθε σελίδα και εμπειρία,
το μελάνι, να γιορτάζει.
Αγάπες, έρωτες, αγώνες
Διδώ---Οι μικρές πατρίδες.
Οι ψυχές που είναι μόνες
κι` όσες δέσαμε αλυσίδες.
Μια ομορφιά, χίλια βιολιά
στοιχισμένα στο τοιχείο
αφιερώσεις, απ` τα παλιά
και ένα βουρκωμένο αντίο.
Έχω στολίδια στη ζωή
τα γράμματα, σπουδάγματα
κι` όσο παλιώνει το χαρτί
της Παναγιάς τα θαύματα.
Ζωντανεύουν στις αράδες
ποιητές και συγγραφείς,
της ζωής οι σοροκάδες
και οι σκήτες, της κορφής.
Κίτρινα παλιά τα φύλλα
και μυρίζει το χαρτί,
κάθε σελίδα...μπλε ντήμα
από παιδική γιορτή.
Της ζωής μου τα βιβλία
στης αετοφωλιά το σπίτι
μια συγκίνηση, λατρεία,
γράμματα για το σπουργίτι.
Γράμματα, ψυχής γραφές
--Τα ματωμένα χώματα--
--Οι κερασιές θ` ανθίσουν και φέτος --
καρδιά μου, πας στα υψώματα .
Ένα αποξηραμένο λουλούδι
---Στο πως δενότανε τ` ατσάλι--
πενήντα χρόνια ένα τραγούδι,
με τον καπετάν Μιχάλη.
Πιάνω το ένα, αφήνω τ` άλλο,
αφιέρωση από νεανική αγάπη,
στης ζωής μου το μεγάλο
χωματένιο μονοπάτι.
Πιστοί φίλοι, αγαπημένοι
---Το φως που καίει----
--Ταπεινοί και καταφρονημένοι--
κι` όλοι μαζί οι Δικαίοι.
Μου κρατούν τα βράδια συντροφιά
και....Ένα παιδί μετράει τ` άστρα--
άνθια γίνονται τα καρφιά,
χτίζω αλώνια, και κάστρα .
---Οδός αβύσσου αριθμός μηδέν--
Σαν γνωρίσεις τον Λουντέμη...-
Στη ζήση νεώτερον ουδέν
και ένα κερί να τρέμει.
Αδαμοπούλου Γεωργία
20-7-2021
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Gitana mia
20-07-2021 @ 10:54 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
20-07-2021 @ 11:35 | ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
20-07-2021 @ 12:18 | ::hug.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
