| |
| | Να πλανιέμαι, να ξεχάσω |  | | | Καλά μπάνια σ` όλους σας. | | |
Ένα φύλλο που πέταξε
να ήταν η καρδούλα μου.
Να πάει ψηλά
πολύ ψηλά,
πάνω απ` τα φεγγάρια
να μερώσει η ψυχή μου,
στις ψηλές ιτιές
και να λέω στην
ύπαρξη μου.
Εαυτέ μου, γίναν
όλα, χθες.
Να` μουν φύλλο στον αέρα
με χρυσοκίτρινο
φουστάνι,
να μην νιώθω τη φοβέρα
και να λέω,
ζωή μου
φτάνει.
Θα ταξιδέψω, θα χαθώ
ποτέ δε θα γυρίσω.
Άσπρα φτερά για να πετώ
δως μου
θεέ
να ζήσω.
Να πλανιέμαι,
να ξεχάσω.
Τα ανθρώπινα να
χάσω.
Σκήτη να` χω σε σπηλιά
ένα φύλλο ματωμένο,
που είχε προίκα, μια μιλιά
να μην νιώθει πεθαμένο.
Αδαμοπούλου Γεωργία
31-7-2021
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Μπόσινας Νίκος
31-07-2021 @ 12:11 | Είναι πάρα πολύ ωραίο! | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
31-07-2021 @ 13:19 | ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | | vasilis g.
31-07-2021 @ 13:28 | Ρομαντικά και όμορφα τα σχέδια σου
μα η ψυχή δεν έχει φτιάξει τα φτερά της....
κάνε λοιπόν υπομονή μείνε στη γη...
και αναζήτησε εδώ τα όνειρα σου...
Συνδυάζεις πλούσια στιχονοήματα...
χειμαρώδη σκέψη...
και ακατάπαυστο δημιουργικό έργο...!!!
μπράβο...!!!! | | Γιώργος Καλ-Ελ
31-07-2021 @ 18:52 | ::wink.:: ::wink.:: ::wink.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
