| |
Βρισκόμαστε στο Παρίσι, στις 31 Ιουλίου 1914. Ένα μήνα και κάτι μετά τη δολοφονία του Διαδόχου του Αυστριακού θρόνου Αρχιδούκα Φραγκίσκου-Φερδινάνδου και όλη η Ευρώπη βρίσκεται σε αναταραχή και πολεμική προετοιμασία για την επικείμενη σύρραξη.
Στη Γαλλία ωστόσο, υπάρχει ένας πολιτικός που αντιστέκεται σθεναρά στους εθνικιστές και τους πολεμοκάπηλους, πασχίζοντας να συνενώσει και να συμφιλιώσει Γάλλους και Γερμανούς εργάτες σε μια προσπάθεια αποτροπής της αιματοχυσίας.
Είναι ο Ζαν Ζωρές, ηγετική φυσιογνωμία του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και ιδρυτής της εφημερίδας “Ουμανιτέ”. Πρόκειται για έναν ανθρωπιστή σοσιαλιστή, ακτιβιστή, υπέρμαχο της κοινωνίας των ενεργών πολιτών, με κύρος, πολιτικό εκτόπισμα, ρητορική δεινότητα και μεγάλη δημοφιλία στα πλατιά λαϊκά στρώματα, συμπεριλαμβανομένων και των μεταναστών και των εθνοτικών μειονοτήτων των οποίων τα συμφέροντα είναι ο πρώτος που υποστήριξε.
Ο Ζωρές, μετά και από τις επαφές του με τους ηγέτες της Δεύτερης Διεθνούς (ανάμεσά τους και η Ρόζα Λούξεμπουργκ), διοργανώνει μια μεγάλη αντιπολεμική απεργία των ισχυρών γαλλικών συνδικάτων.
Δε θα προλάβει να την πραγματοποιήσει: Το ίδιο βράδυ πηγαίνει στο παρισινό καφενείο Café du Croissant, στη rue de Montmartre, κοντά στα γραφεία της “Ουμανιτέ” όπου συνήθιζε να δειπνά με τους φίλους του. Όπως είναι καθισμένος σ΄ ένα μικρό καναπέ, δίπλα στο ανοιχτό παράθυρο, ένα χέρι που κρατά ένα πιστόλι τον πυροβολεί από μικρή απόσταση στο κεφάλι. Μια γυναικεία κραυγή ανάμεσα στους περαστικούς σκίζει τον αέρα: “Σκότωσαν τον Ζωρές, σκότωσαν τον Ζωρές! ” Λίγα λεπτά αργότερα είναι νεκρός.
Ο δολοφόνος του συλλαμβάνεται αμέσως: είναι ο νεαρός φοιτητής Αρχαιολογίας Ραούλ Βιγιέν, ένας 29χρονος οργανωμένος φανατικός εθνικιστής, που καταγόταν από την Αλσατία (υπό γερμανική κατοχή μετά τον Γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1870). Αποκάλυψε ότι θεωρούσε τον ειρηνιστή Ζωρές προδότη της Γαλλίας: ο ίδιος επιθυμούσε τον πόλεμο με τους Γερμανούς για να επανακτήσει η Γαλλία τις συνοριακές περιοχές Αλσατία και Λωρραίνη. (σημ: στα γαλλικά το επώνυμό του δολοφόνου – “Villain”-σημαίνει “κακούργος”).
Με το θάνατο του Ζωρές εξέλιπε και η τελευταία ελπίδα για αποφυγή του πολέμου: Μία μέρα μετά η Γαλλία κήρυξε γενική επιστράτευση. Δύο μέρες μετά η Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο στη Γαλλία.
Ο δολοφόνος του Ζωρές κρατήθηκε στη φυλακή έως το 1919, οπότε το δικαστήριο τον απάλλαξε από τις κατηγορίες. Φυγαδεύτηκε στις Βαλεαρίδες νήσους και αργότερα ενεπλάκη στον Ισπανικό Εμφύλιο, οπότε και δολοφονήθηκε το 1936 στην Ίμπιζα από άνδρες του Δημοκρατικού Στρατού.
Η ιστορική δικαίωση του Ζωρές ήρθε το 1924 με την εκταφή και μεταφορά των λειψάνων του στο παρισινό Πάνθεον, όπου βρίσκονται θαμμένοι οι διακεκριμένοι Γάλλοι πολίτες. Το όνομά του δόθηκε σε δρόμους και πλατείες και μια αναμνηστική πλάκα τοποθετήθηκε στην πρόσοψη του Καφέ Κρουασάν(σήμερα ονομάζεται Le Bistrot du Croissant), όπου ήταν το τελευταίο του δείπνο.
Η ακτινοβολία του Ζωρές είναι τέτοια, που σύσσωμη η γαλλική πολιτική σκηνή επιχειρεί να διεκδικήσει την ιδεολογική του κληρονομιά, από τη σοσιαλιστική και κομμουνιστική αριστερά ως την εθνικιστική δεξιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
