| |
Ι
Η πόλη ρίχνει τα φώτα της πάνω μου
το ξεπλυμένο πρόσωπο μου
είναι η συνισταμένη του πλήθους.
Όταν τα φώτα σβήσουν
το άκουσμα της μουσικής
ηρεμεί τα πάθη της μέρας.
Οι ανούσιες σύντομες γνωριμίες
πρυτανεύουν και παραμένουν
πάντα προσωρινές εφήμερες σχέσεις
που δεν ολοκληρώνονται
σε σχέσεις πραγματικές.
II
Αφού με τη χαρά μου δε χαίρεσαι
γιατί προσποιείσαι ότι λυπάσαι όταν υποφέρω,
ελεεινέ υποκριτή;
ΙΙΙ
Συγκινημένος βαθιά κοιτούσα γύρω μου
με βλέμμα υπναλέο καθήμενος στην άκρη της λόχμης
παρατηρώντας το πέταγμα των πουλιών
και τους ψιθυρισμούς των φυλλωμάτων στα δέντρα.
ΙV
Μελετώντας το έργο του Καβάφη και του Πεσσόα
διαπίστωσα την ασημαντότητα μου.
V
Αγάπα τον πλησίον σου ειδικά όταν
η αγάπη είναι προσοδοφόρος και κερδοφόρος
Ο αισθησιασμός είναι συνέπεια
δεν υπάρχει χωρίς τον έρωτα
τα αισθήματα γίνονται έρμαια.
VI
Η καρδιά της σκληρή σαν της Ινφάντας την καρδιά
που δεν αγαπούσε αλλά διασκέδαζε την πλήξη της
με τα χωρατά και τους αστεϊσμούς
του δύστυχου ερωτευμένου νάνου
που έτρεφε φρούδες ελπίδες
VII
Αυτή τη νύχτα αγαπηθήκαμε πάλι
όπως τον παλιό καλό καιρό .
Τα διψασμένα μάτια μας ξεδίψασαν
από τη δροσιά του έρωτα .
Τα σώματα μας ηρέμησαν κι αυτά
από την ευφορία της ψυχής
ύστερα από την πολύμηνη απουσία.
Το κρασί χαλάρωσε τις έννοιες ,
ζέστανε τα σώματα και τις καρδιές μας .
Αυτή η νύχτα προσδοκούσαμε να μη τελειώσει ποτέ
να κρατήσει για πάντα κι όταν ξημέρωσε
η μέρα μας βρήκε ίδιους όπως είμαστε πάντα
πουλιά διαβατάρικα χαμένα στους τέσσερις ορίζοντες.
VIII
Μια σιωπηλή ανεξάντλητη πορεία σαλιγκαριών σα χείμαρρος
ανέβηκε στο περβάζι του παράθυρου και με κοιτούσαν
κουνώντας τις υγρές κεραίες τους πότε δεξιά,πότε αριστερά .
Αναρωτήθηκα τι να ζητούσαν από μένα
τον νοήμονα άνθρωπο που δεν κατανοώ τη φύση!
IX
Πολλές φορές αναρωτήθηκα
μήπως κάνουν σοβαρό λάθος οι επιστήμονες
όταν λένε ότι η σελήνη περιστρέφεται
γύρω από τον πλανήτη Γη;
Μήπως ακολουθεί σταθερά την κίνηση της Γης ;
Ίσως επειδή έχει τη μια πλευρά της ορατή σε μας!
Χ
Επέστρεψαν από τη νεκρώσιμη ακολουθία χαρούμενοι
γιατί δεν ήταν αυτοί μέσα στο βερνικωμένο κουτί.
Όταν εξέλειπε ο λόγος της υποκρισίας και του θεάτρου
ακολούθησαν την πορεία της καθημερινότητας.
XI
Μόνο μαζί σου Ελίζ ,μόνο κοντά σου
θα ταυτιστούν οι χρόνοι μας όταν ξαναγεννηθούμε.
Μόνο κοντά σου μπορώ να μεγαλώσω
στη γειτονιά της φαντασίας όπου μαθαίναμε
τα παιχνίδια της ζωής και του έρωτα.
Μόνο μαζί σου Ελίζ θα μάθω την αγάπη ,
τη γενναιότητα ,τη συμπόνοια ,την ταπεινότητα
και θ' αναγνωρίσω την ομορφιά της ψυχής.
(Στην Elise Cowen 1933-1962)
ΧΙΙ
Στου Αιγαίου τις διαδρομές.
Και τραβώντας με το βαρκάκι μου στου Άθω τη σκιά
είδα των πρωινών αστεριών τη μαρμαρυγή να τρεμοπαίζει
από το φόβο των αχτίνων της Ηούς.
Ο ουρανός του Σιγγιτικού κι η σκούρα θάλασσα
ζητούσαν ανυπόμονα το γαλανό χρώμα να πάρουν .
Και πριν προλάβει ο Ήλιος να βγει μπουρίνι από το βορά
πήρε μαζί του όλες τις επερχόμενες εικόνες
τις έστειλε βαθιά στης Λήμνου τα καθάρια νερά
με βροντές κι αστραπές στου Αιγαίου τις διαδρομές.
ΧΙΙΙ
Το ναυάγιο.
Μαζεύω τα ερείπια ενός ναυαγίου
περνώ ανάμεσα από τις Συμπληγάδες του πόνου με κόπο
και βρίσκομαι αντιμέτωπος με την καταιγίδα της σιωπής.
Ρίχνω μια φούχτα δάκρυα στη θάλασσα
να κατευνάσω τη μανία του αλμυρού νερού.
Μεταξύ του νερού και της φωτιάς δε μένει τίποτα.
XIV
Καλύπτεις το πρόσωπό σου
με τη μάσκα του ανθρώπου που ενδιαφέρεται
και αδιαφορείς στη συνέχεια για μένα.
XV
Στο μαύρο λόφο της σιωπής
οι λέξεις είναι χρυσές
και λάμπουν με τη διακριτικότητά τους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
