| |
Απελπισίας είχες ύφος
σκιά στα μάτια σου κρυμμένη
κράδαινες του καημού το ξίφος
που ‘χε λεπίδα ματωμένη
Κι είχες στο βλέμμα το θολό σου
τα ίχνη από κακιά μαγεία
κατάλοιπα απ’ τον πηλό σου
και τα σπασμένα σου εκμαγεία…..
Φάρδυνες δρόμους να περάσω
σαν… θύτης…. ρώτησα, ή σαν…. θύμα;……
γιατί αν είναι να σε χάσω
να ρίξω το κανό στο κύμα
Μου είπες μέσα στο θυμό σου:
θύτη σε κάνει η απονιά σου
μα αφού δεν βρίσκεις τον βωμό σου
εγώ να γίνω ο φονιάς σου!!!!
Απελπισίας είχες ύφος
πίσω απ’ τις λάμψεις της νεφέλης
Μα της αγάπης σου ο γρίφος
δεν θα λυθεί, αν δεν το θέλεις!!!!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
