| |
Αν το κενό γεμίζουνε
τα λόγια πληγωμένα
στην άκρη να αφήσουμε
λουλούδια μαραμένα
αν κάτι έστω νιώσαμε
μια σπίθα από φλόγα
ότι είχαμε το δώσαμε
και τώρα ζούμε χώρια
Σε διπλανά καθίσματα
σε υπόγεια κρυμμένα
μίας καρδιάς διλήμματα
και τα κλειδιά σπασμένα
το βλέμμα κρύβει μυστικά
τα βήματα σημάδια
εγώ θα πω όλα καλά
και μέσα μου ας είμαι χάλια
Αν τον βυθό αγγίζουνε
βότσαλα πεταμένα
από την σκέψη ας σβήσουμε
δύο βράδια μαγεμένα
αν κάτι υπήρχε , χάθηκε
μια λάμψη ήταν μόνο
δεν ήταν μάλλον αρκετό
να αντέξει μες στο χρόνο
Σε διπλανά καθίσματα
σε υπόγεια κρυμμένα
μίας καρδιάς διλήμματα
και τα κλειδιά σπασμένα
το βλέμμα κρύβει μυστικά
τα βήματα σημάδια
εγώ θα πω όλα καλά
και μέσα μου ας είμαι χάλια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
