| |
Δεν με αφήνει η φωταύγεια της πόλης να κοιμηθώ.
Το φεγγάρι επισκέπτεται τις σιδεριές της ταράτσας,
που κοιμάμαι,
σαν φορητή σημαία
και η καμινάδα της απέναντι πολιτείας ατμίζει
καπνό
ολάκερες μέρες,
γιομάτους χρόνους,
ασταμάτητα
και η κάπνα της απλώνεται μέσα στη νύχτα
σαν φάντασμα πυρηνικού μανιταριού
απόψε,
όπως θα κάνει κι αύριο
και τις άλλες νύχτες,
ασταμάτητα
να κλείνει κύκλους,
περιόδους,
χρόνους,
όπως το φεγγάρι...
άυπνα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
