| Εμφανίστηκες στη ζωή μου σαν τη γοργόνα, που προβάλλει μέσα απ' τα αφρισμένα κύματα και ρωτάει αν ζει ο Μεγαλέξαντρος !
Κι όταν η ματιά σου αγκάλιασε τη δικιά μου, σε σήκωσα στα χέρια, σκαρφαλώσαμε στα βράχια της ακτής κι άφησα στα χείλη σου τη λαχτάρα της ανασαιμιάς μου.
Από τότε, μού άρεσε να καθόμαστε στα φύκια του γιαλού και ν' αγναντεύουμε μαζί το κυματιστό πέλαγο.
Ώσπου μια μέρα, τα ωραία σου μάτια τα θόλωσε η ταραχή της ψυχής σου.
Κι ο ήλιος έγειρε στη θάλασσα...
………………………
Άσχετο.
Την κεφαλή του όποτε ξύσει
σ΄ άλυτο αίνιγμα βρίσκει τη λύση.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|