| |
ΑΠ’ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ
(ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ)
1η Στροφή
Εκεί που νόμιζα πως ξόφλησα
Της νιότης μου την τρέλλα πως εξάντλησα
δεν υπάρχουν τα περιθώρια απόρησα
του εαυτού μου την αγάπη λιθοβόλησα
Απογοήτευση σκληρή, βαρεμάρα υποτονική
Μια συνωμοσία μυστική, καθημερινή
Όμως...
Ρεφραίν
Απ’το πουθενά, ξαφνικά, μια λάμψη μαγική
Σε στιγμή μοναδική ήρθες εσύ, εσύ, εσύ
Χρώματα της φωτιάς να ρίξεις στη ζωή
Γουστάρω που είμαι εγώ το τέλος κι η αρχή
Μαριονέττα στο δικό σου σκηνικό, είμαι εγώ
το επιλέγω, το αναζητώ, ο μόνος λόγος για να ζω
έρωτα Θεέ, της ζωής σκηνοθέτη μου τρελλέ
ποιητή ρομαντικέ, της νέας ζωής μου άγγελέ
2η Στροφή
Το πρωινό δεν είναι πια μοναχικό
της νύχτας τ’όνειρο δεν είναι πια δανεικό
ο κτύπος της καρδιάς χορεύει ρυθμικά
στης φωνής σου την μελωδική χροιά
επειδή...
Ρεφραίν
Απ’το πουθενά, ξαφνικά, μια λάμψη μαγική
Σε στιγμή μοναδική ήρθες εσύ, εσύ, εσύ
Χρώματα της φωτιάς να ρίξεις στη ζωή
Γουστάρω που είμαι εγώ το τέλος κι η αρχή
(Γουστάρω να είμαι εγώ η νύχτα, το πρωι)
Μαριονέττα στο δικό σου σκηνικό, είμαι εγώ
το επιλέγω, το αναζητώ, ο νέος(μόνος) λόγος για να ζω
έρωτα Θεέ, της ζωής σκηνοθέτη μου τρελλέ
ποιητή ρομαντικέ, της νέας ζωής μου άγγελέ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
