| |
Οι στάχτες της χρυσόσκονης
όταν καταλαγιάσουν
κι όταν τα φώτ' αδιάφορα
θα γείρουν σιωπηλά
και σαν του ανέμου οι κραυγές
στερέψουν και κοπάσουν
και το ποτάμι της βοής
θα πάψει να κυλά,
στο ζύγι της παράστασης
θα βρουν το κούφιο ζάρι
που σκάλωσε στου πρόσφυγα
τον άδικο σταυρό
μέρα και νύχτα σέρνοντας
το άμοιρο κουφάρι
στης γης τη μαύρη έρημο
και σ' άδειο ουρανό.
Εντεταλμένος Άγγελος,
απρόσκλητος θα φτάσει,
της Λήθης, με το ύπουλο
υφάδι του Καιρού
και όνειρα ψευδόσημα
σαν τότε θα μοιράσει
ορίζοντας τον Θάνατο
στο τέλος του χορού.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
