| |
Στα μονοπατια της απογνωσης μου βρισκομαι
μεσα στο βλεμα των ματιων σου στροβιλιζωμαι
οσα μ' ελπιδα οι ψυχες μας περιμενανε
γινανε φυλλα του χειμωνα που μαραινονται
Τους ουρανους που με τα βλεμματα χαζευαμε
ενα αστερι για να πεσει που γυρευαμε
με το αντιο σου σκοτεινιασαν οι ηλιοι μου
ψαχνω την ανοιξη να διωξω την ομιχλη μου
Και ας λεω οτι υπαρχω
και ας λεω οτι ζω
τα χναρια τα δικα σου
εγω θα αναζητω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
