| |
Ανηφόρισε με βήμα βαρύ πρόσωπο θλιμμένο με πόνο στην καρδιά
η τρισχαριτωμένη κόρη στο λόφο των απελπισμένων,
στο λόφο των διάσπαρτων λυγερόκορμων κυπαρισσιών .
Στην αγκαλιά της αρμαθιά με άγριες ανεμώνες κρατά
το λευκό της φόρεμα αναδεικνύει το γαλάζιο των λουλουδιών
και στα ξανθά μαλλιά στεφάνι φορά με άνθη κερασιάς.
Θάλεια το όνομα της συντετριμμένης κόρης ,
στην όψη χαραγμένη η θέληση τ' αυτόχειρα
αμίλητη χωρίς λυγμούς με πείσμα κι αποφασιστικότητα
φτάνει στο χείλος του γκρεμού όπου το πέλαγος απύθμενο ατενίζει.
Έρωτα σκληρέ εσύ που οδηγείς στη συμφορά ευαίσθητες υπάρξεις,
μην αφήσεις την κόρη στα χέρια του βαρκάρη
στην κρίση του σκληρού Ραδάμανθυ.
Έρωτα σκληρέ άκαρδε μην αφήνεις την κόρη στη μοίρα της ν' αφεθεί
σεντόνι με άνθη άπλωσε στην επιφάνεια του νερού
τις άκρες δελφίνια να κρατούν κι αν πέσει η πεντάμορφη στα μαλακά να πέσει.
Κάνε κι αυτόν που τρέχει ξωπίσω της μετανιωμένος
την κόρη με το όμορφο κι άσπιλο σώμα που δε κυλίστηκε στου έρωτα τα σεντόνια
να προλάβει από τον άδικο πνιγμό λέγοντας λόγια μετάνοιας κι αγάπης λόγια.
Γιατί είναι άδικο μεγάλοαυτό που συμβαίνει.
Θεσσαλονίκη 22 Μάη 2017
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
