| |
η αλλαγη ειναι σχεδον ανεπαισθητη
μερα με την μερα
ο ανθρωπος μας δεν την αντιλαμβανεται
γι αυτο δεν αντιδρα
γι αυτο δεν διαμαρτυρεται
την καταπινει μπουκια μπουκια
την αφοδευει
και τραβα το καζανακι
κι ο ανθρωπος μας
μεγαλωνει
γερναει
ασχημαινει
χοντραινει
χανει τριχες
γινεται πιο παραξενος
πιο ιδιοτροπος
πιο γκρινιαρης
χανει ολοενα την πιστη του
το κουραγιο του
δεν αγαπα δεν μισει
στην πραγματικοτητα δεν δινει δεκαρα για τιποτα
και για κανεναν
του ειναι αδιαφορο αν θα ζησει ή θα πεθανει
εχοντας μοναδικο του αποκουμπι την ηδονη
μεχρι καποιος γνωστος του να τον δει μετα απο καιρο
και να του πει "καλα πως αλλαξες εσυ;"
Χρονια περασανε απο πανω του
και τον ανθρωπο μας τον γονατισε μια τοσο δα στιγμη
ολη του η ζωη περασε απο μπροστα του
σαν λαμψη
σαν αστραπη
εχοντας απομεινει
με συντροφια την μοναξια
με παρεισακτη την παραφροσυνη
στον τελευταιο σταθμο το αλκοολ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
