Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132663 Τραγούδια, 271105 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα λιόκλαρα στεφάνια μας
 Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.
 
Όταν τ` αλώνια είχαν φως
θέριευαν τα κυπαρισσόπουλα,
είχε η γης χορτάρι
κι` ο Ιούλης, κόκκινες παπαρούνες στρώμα.
Δεν είχαν σκουριάσει τα σπαθιά,
στα μνήματα χόρευαν γιορτινά οι ψυχές.
Κι` έλαμπε ήλιος, ηλιάτορας στη πέτρα
του ποιητή.
Ακουγόταν το...αει καρτέρει- αει καρτέρει
στη Μπόχαλη ψηλά στο Ακρωτήρι.
Οι μανάδες του λυγμού γίνονταν τραγούδια,
οι δρόμοι αλυσίδα, αγώνας, γροθιά.
Όταν πετούσαν οι αετοί
κι` οι γερανοί σκέπαζαν την πόλη,
θέριευαν τ` αμούστακα τα κρίνα,
να πνίξουν τα σφελάχτρια
να ρίξουνε τα σύρματα.
Όλοι οι μεγάλοι ψηλώναν για την γενιά
που έρχεται.
Όταν όλα τα πλάκωνε η σκλαβιά,
η ελευθερία ήταν ιδανικό, σκοπός, πάθος.
Οι πάγοι είχαν λιώσει καιρό,
χιλιάδες κόκκινα γαρύφαλλα σκέπαζαν το
νεανικό αίμα,
στα ξέφωτα ακουγόταν ο αχός!
της περηφάνιας μας.
Είχαμε τα μαλλιά λυτά
τα περιστέρια στολίδια.
Τα λιόκλαρα, στεφάνια μας.

Αδαμοπούλου Γεωργία
21-8-2021


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
malkon64
21-08-2021 @ 14:31
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
21-08-2021 @ 14:59
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο