| |
Μάταιες και θολές οι νύχτες.
Όνειρα βεβιασμένα ταραχώδη
σαν τη γραμμή του οδοντωτού
Καλαβρύτων -Διακοφτού .
Ανεβαίνω με τινάγματα
στα υψίπεδα του υποσυνείδητου.
Το πρωινό με βρίσκει νηφάλιο
πέρασε η καταιγίδα.
Ένα γεγονός με θλίβει
που δεν σ' έκανα να μ' αγαπήσεις
κάνοντας τη θυσία της φλεγόμενης ψυχής σου.
Αλήθεια γιατί με σημάδεψες;
Δεν ξέρεις ν' αγαπάς κι έστησες τον ιστό σου
εξαϋλώνοντας την ύπαρξή μου.
Αφήνω τη φαντασία μου ελεύθερη
κρατώντας ψαλίδι και κόλλα στο χέρι
βγάζω φανταστικά υλικά από την ψυχή μου
να ζωντανέψω τα όνειρά μου.
Το παζλ των ονειρικών αναμνήσεων
θα συμπληρωθεί .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
