| |
Περιμένοντας την Δευτέρα.
Πώς γέρασα στης ζήσης την αυγή
αναμασώντας τις νεκρές μου τις ελπίδες ;
άδειο κιτάπι της ζωής μου η γραφή,
που έχει μόνον ξέθωρες σελίδες...
Χωρίς την προσμονή της αλλαγής
στερήθηκα και όνειρα και πόθους,
ναυάγησα σε τέλμα υπομονής,
μ’ ελάχιστους καημούς, κι εκείνους νόθους.
Γυρεύω την Δευτέρα που θα ‘ρθεί
σαν έναρξη μιας άλλης μου πορείας,
να κλείσει η τελευταία μου πληγή,
κι ο μύθος της παλιάς μου ιστορίας.
Ποιος να προσμένει ότι μόνος θα σταθώ
στις νέας μέρας τις μεγάλες προσδοκίες ;
Νέα αρχή, νέους ανήφορους θα βρω,
μα θα προσέξω από νέες αμαρτίες ..
Δεν έχω φόβο, κι είμαι έτοιμος πολύ
με γέρου πείρα και με νέου την ικμάδα,
φτάνει η Δευτέρα να σιμώσει, και σαν ‘ρθεί,
θ’ ανάψει μέσα της ζωντάνιας μου η δάδα.
Έχω ελπίδα, κι η ΕΛΠΙΔΑ δεν γερνά
και ανδρειώνεται σαν σμίγουνε οι μέρες,
γλυκά – γλυκά μια νέα αρχή αναζητά,
….μα πάντα αναβάλει τις Δευτέρες !…
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
