| |
| | Ο κήπος της Εδέμ |  | | |
Δες τη σιωπή που απλώνεται στη νύχτα
έλα και πες μου, της καρδιάς σου τα γιατί,
η μουσική έχει σωπάσει και ζητάει μια βοήθεια,
αφού δε βρίσκει τη καρδιά τ’ ακροατή.
Μια χαμένη πολιτεία μ’ αγνώστους περαστικούς,
βιαστικοί διαβάτες τρέχουν, τους μιλάς μα δεν ακούς,
αδιάφορα χαμένος σε μιας πόλης τα στενά,
καυσαέριο η ανάσα και σε καίνε τα μπετά.
Τι ζητάς για να ξεφύγεις; ‘Ένα όνειρο; Μια ελπίδα;
πίστεψέ με δεν αξίζει, το προσπάθησα, το είδα,
δεν αλλάζουν έτσι όλα, δεν αρκεί η φαντασία,
πρέπει να δουλέψεις μόνος για να φτιάξεις ουτοπία.
Άμα θες να ζήσεις φίλε, μες στο κήπο της Εδέμ
πρέπει μόνος να τον φτιάξεις, ξεκινάς απ’ το μηδέν,
κι άμα θες να ευτυχίσεις, άκου αυτή τη συμβουλή,
αν ζητάς κάτι να αλλάξει, πρώτα άλλαξε εσύ…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες | | | |
|
Μαρία Χ.
27-08-2021 @ 12:58 | "Άμα θες να ζήσεις φίλε, μες στο κήπο της Εδέμ
πρέπει μόνος να τον φτιάξεις, ξεκινάς απ’ το μηδέν,
κι άμα θες να ευτυχίσεις, άκου αυτή τη συμβουλή,
αν ζητάς κάτι να αλλάξει, πρώτα άλλαξε εσύ…"
Τέλειο !
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
