| |
Σαν πέσει το βράδυ μη` ρθεις
συνήθισα καιρό μονάχος
μη `ρθεις να με δεις
θα δεις πως λυγίζει ένας βράχος.
Δεν έχω στη πόρτα κλειδιά
τίποτα δεν είναι σαν πρώτα
δεν έχω ανοιχτή μια καρδιά
δεν θέλω ν` ακούσω, τα γεγονότα.
Λείπεις χρόνια, αιώνες θαρρώ
πάνε να κλείσουν τα σημάδια
δεν θέλω άλλο, δεν μπορώ
ούτε τις μνήμες τα βράδια.
Δεν θυμάμαι, έχω ξεχάσει
μην μου χτυπάς τη πόρτα
δεν μπορώ, έχω περάσει
στο κορμί, τα γεγονότα.
Με σημάδια βαθιά, μη` ρθεις
έχει αγκάθια η καρδιά μου
μη` ρθεις να μου πεις
συγνώμη, είσαι δικιά μου.
Ψέμα στο ψέμα που ζω
δανεική μια αγάπη λατρεία
ψέμα στο ψέμα να ζω
σε μια ξεγραμμένη ιστορία.
Σαν βραδιάσει, μη` ρθεις
η χαρακιά μου ακόμα πονά,
δεν θέλω, δεν θέλω να δεις
πως λυγίζουν και τα βουνά.
Αδαμοπούλου Γεωργία
29-8-2021
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
