| Θυμάσαι ;
Μαζί είδαμε τ’ όνειρο / πιασμένοι χέρι χέρι
σε μια_ακροθαλασσιά,
και κάναμε εργόχειρο / στην άμμο την καρδιά μας
γεμάτοι ξενοιασιά.
Θυμάσαι ;
Το πάθος ήταν πρόφαση / στα άγνωστα τα μέρη
για μια νέα αρχή,
και πήραμε απόφαση / σ’ αυτή την αμμουδιά μας
να χτίσουμε ευχή...
Λογάσαι ;
Μαζί το δείλι νύχτωσε / και μεσ’ στη σιγαλιά του
στον ξάστερο ουρανό,
κάθε φιλί μας λύτρωσε / κι ούτ’ ένα απ’ τ’ αστερά του
δεν έμεινε ορφανό...
Φοβάσαι ;
Το πάθος μας ξημέρωσε / μέσα στην αγκαλιά του
σφιχτά να σε κρατώ,
κι ο έρωτας φανέρωσε / μπροστά μου τα φτερά του
σαν σε γλυκοκοιτώ !
...
Κοιμάσαι ;
Μαζί τους όρκους δώσαμε / πλάι να πορευτούμε
σαν κείνη την βραδιά,
την σκέψη μας τη λιώσαμε / στης πίστης το καμίνι
κι οι δυό σε μια καρδιά..
Θυμάσαι ;
Το όνειρο το φθάσαμε / τον έρωτα ν’ αντλούμε
από κοινή ματιά,
όμως τους δρόμους χάσαμε / κι η ανάμνηση θα μείνει
σαν μια λαβωματιά.
Λλυπάσαι ;
-.-
(Αχ, πού να ‘σαι …)
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|