| |
| | Πόσο τα καρφιά, τα τρένα |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, όταν οι αλήθειες μπαίνουν στο χαρτί, να είστε καλά. | | |
Πες τι πόθησες στ` αλήθεια
εαυτέ μου κακομοίρη
να κρυφτείς μες στη συνήθεια
και στων λουλουδιών τη γύρη.
Είδες κύματα βουνά
και πελάγη αφρισμένα
κι` όλο έλεγες ξανά
όλοι θα μιλούν για σένα.
Τι φαντάστηκες καημένε
θα` χεις σύμμαχο φιλί
εαυτέ μου φαντασμένε
πόσο αξίζει το σκαλί.
Πόσο αξίζει η αγάπη
πόσο πάθη και το κρίμα
πόσο, όλα σου τα λάθη
πόσο του πελάγους κύμα.
Πόσο αξίζουν τα σπαθιά
πόσο τα καρφιά, τα τρένα
πόσο η δόλια σου καρδιά
και τ` αληθινά γραμμένα.
Εαυτέ μου κακομοίρη, ψάχνεις
ψάχνεις, κούρβουλα, αποκαίδια
κι` όλο επαναστάσεις κάνεις
με ψυχής τα εισιτήρια.
Κι` όλο πας, που πας
μέσα σε τόση σκόνη
και στα όνειρα ζητάς
ένα ολάνθιστο σεντόνι.
Να διπλωθείς, να κοιμηθείς
να δεις πουλιά και άστρα
κι` όλο το δίκιο να λουστείς
να` χεις δικά σου κάστρα.
Έχεις χούφτες με καρφιά
πέταξε έρημε ,κανένα
έχεις και μια πυροστιά
κι` όσα φύγανε τα τρένα.
Πιάσε μολύβι, γράφε
σειρές, αράδες, αράδες
κι` άμα θέλεις κλάψε
είναι σβηστές οι δάδες.
Ξερό στεφάνι, το φορείς
πονάει τόσο η αγάπη,
είναι τα κρίνα της σιωπής
ποτισμένα ειν, με δάκρυ.
Αδαμοπούλου Γεωργία
2-9-2021
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
malkon64
02-09-2021 @ 08:33 | Κι` όλο πας, που πας
μέσα σε τόση σκόνη
και στα όνειρα ζητάς
ένα ολάνθιστο σεντόνι.
ΥΠΕΡΟΧΟ ΟΛΟ ! ! ! . . . | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
