| |
Του φθινοπώρου οι άνεμοι ρακένδυτοι
κλέβουνε τις τραγιάσκες των ψαράδων
καλάθια με των κόπων τους τα σύνεργα
στοιβάζονται σκούρα κι αλμυρισμένα
Κι εγώ να περπατώ μέσα στα κύματα
δίχως να θέλω να σ αναγνωρίσω.
Γιατί να θυμηθώ, τριχιά που μ έσφιγκε
ήσουν για του λαιμού την ταλαιπώρια
Γιατί να θυμηθώ; Απ τα μαλάματα, της μνήμης
ξεχειλίζουν ιδρωμένες :σκιές με λιγδιασμένα
τα ποδήματα, σκιές που οι αέρηδες τις φέρνουν
μην μου ζητάς να θυμηθώ, δεν σκιάζομαι
ούτε φοβήθηκα ποτέ τις ρίμες, σημάδια του μυαλού
ήταν και ράγισαν...ποιός προσπαθεί ξανά να τα κολλήσει;
ΚΘ 15/9/2018 ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
