| |
Σε κακό & διαβλητό μαντατοφόρο
Ήλπιζα ποτέ μη δω κι αυτό,
μαντατοφόρο «διαβλητό»
να με κολλά χαλκομανία
απ’ τη δική του την «Μανία».
Και να 'σου μια μέρα βροχερή
–και η γλώσσα του… φαρμακερή–
βγήκαν πολλά για με στη φόρα
άπλυτά μου από τη μπόρα.
»Γαύγισε σκύλε τα μαντάτα
και πες για την καυτή πατάτα
του ποιητή (!) –«που μέγας ντόρος
για ασήμαντο, και ο φόρος
τιμής»– για κείνα που έγραψε
και ουδείς γέλασε αλ’ έκλαψε
μ' ότι διάβασε στο βιβλίο
του, «δεν ήταν το μεγαλείο».
Σ’ όποιον λοιπόν κινεί γι’ αστέρια
ρίχνε του μούντζες για χαέρια
που του χρωστάς μη δεις και φτάνει
να γίνει τοπ τέτοιο Χαϊβάνι…
Σκύλε, που με στριφογυρίζεις
μαντατοφόρος να γαυγίζεις
και κερδοφόρος θες να είσαι,
τον ποιητή θα τον μιμείσαι;
Τι να σου πω, άι! Σιχτίρι,
γιατί αν βρεις εσύ χαΐρι,
ν’ αυτοκτονώ στοιχηματίζω
και τη ζωή μου σου χαρίζω.
Απ' τη δούλεψη με ιδρώτα
ούτε γλίτωσε και η κότα,
που για να βγάλει το αυγό της
ιδρώνει και πονά ο ποπός της.
Κι εσύ που θες να μη ιδρώνεις
και να κουράζεις τα μυαλά σου,
άντε τη δόξα να βιώνεις
μέρα και νύχτα στα αυγά σου.
Ήμαρτον Θε μου αποκρίσου,
δώσ’ του από την πλησμονή σου
ότι δε του ‘χες δώσει πρώτα
μη και βρεθεί με νέα φώτα.
Μα κι ο Θεός δε βγάνει άχνα
ούτε για τα δικά του σπλάχνα
κι αν είναι λένε ο σωτήρας
εδώ είναι οδοστρωτήρας.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
